İzmit Katliamı, 24 Haziran 1921’de Türk-Yunan Savaşı sırasında meydana gelen ve 300’den fazla Türk sivilin hayatını kaybettiği trajik bir olay olarak tarihe geçti. İngiliz gazeteci Arnold Joseph Toynbee, olayların hemen ardından İzmit’i ziyaret ederek bu vahşeti belgeledi. Katliam, Yunan kuvvetlerinin İzmit’ten çekilmesi esnasında yaşandı; şehir yağmalandı, büyük bir bölümü ise ateşe verildi.

İzmit, antik Nikomedia olarak bilinen ve İstanbul’a yakın kuzeybatı Anadolu’da bir sahil kasabasıdır. 19. yüzyılda Türkler, Yahudiler, Rumlar ve Ermeniler burada birlikte yaşamaktaydı. 1920’de İngilizler, şehrin nüfusunun yaklaşık 13.000 olduğunu tahmin ediyordu. Ancak I. Dünya Savaşı’nın ardından Osmanlı İmparatorluğu’nun yenilgisiyle İzmit, diğer birçok Osmanlı toprağı gibi işgale uğradı.

Mayıs 1919’da Yunan ordusunun İzmir’e çıkması, Türk milliyetçi hareketini güçlendirdi ve nihayetinde Yunan ve Türk milliyetçi orduları arasında savaş patlak verdi. İzmit, 6 Temmuz 1920’de İngiltere tarafından işgal edildi ve 27 Ekim 1920’de şehrin kontrolü Yunanlara bırakıldı. 28 Haziran 1921’de ise Türk kuvvetleri İzmit’i geri aldı. Bu süre zarfında, çevredeki bölgelerde Türkler ve Rumlar arasında karşılıklı şiddet olayları yaşandı ve bu süreç, İzmit Katliamı gibi acı olaylarla sonuçlandı.

Toynbee’nin gözlemleri, dönemin İngiliz parlamentosunda Yunan ordusunun çekilmesi sırasında yaşanan zulümleri tartışmaya açtı. 29 Haziran 1921’de bu olaylar, İngiliz milletvekilleri arasında geniş yankı buldu.